Aşık Ama Kinli
Derin uykusunun mahmurluğundan sıyrılamadan,hayata koşan hayallerim,yarattığın siste boğuldu. Boğduğun hayallerim,daha ondan kurtulamazken vurdumduymazlığınla vuruldu,yoruldu,kahroldu…
Her yanı delik deşik dünyada,önce çukurların üstünü örterek,örttüğün topraklarda beni yürüterek,yürürken düşürerek benim önce güvenimi,sonra nefesimi aldın. Aldın,çarptın. Çarptın.Toplamaya çalıştın.
Kış gelmeden kardelen tohumlarını ekmiştin ruhuma. Ve kış geldi. Kar erimeden,her yeri sular kaplasın istemiştin. Yeri ezdin. Kardelenlerin kar altında kaldığını unuturcasına ezdin. İstediğin olmuştu sevin ama kardelenlerin ve ben sular altındayım.
Kimseye anlatamıyorum beni çekişini. Kendime bile anlatamazken, etrafımdaki iki kollu,iki bacaklı gövdelere nasıl anlatacaktım hele sen böyleyken. Beni ne kadar ona,yüze bölsen de,senden vazgeçemeyişimi anlatamıyorum.
Ayaz,parmak uçlarıma,burnuma,yüzüme,kıvrılmış ayak parmaklarıma diken gibi değse de umut balonlarımı hep ıskaladı patlatmak için. Ama umutlarım seni beklerken öyle çok sıkıldı,öyle çok şişti ki; dikenlere,iğnelere gerek kalmadan yok oluverdi. Bum diye patlayıverdi.
Komşu ama aynı zamanda düşman iki ülke arasındaki dikenli teller ne görevi yapıyorsa, bana olan davranışların da o görevi yapıyor. Sana her gelmeye çalıştığımda elimi yüzümü kanatışın,hadi onu geçtim yüreğimi kanatışın beni bıktırdı,yıldırdı.
Sana yaptığım şikayetler birikti birikti. Sana tutkun olmanın yanı sıra bir o kadar da uzaklaşmak isteyişim seni sıktı artık. O halde ben ne hayallerimi uyandıracağım, ne sana güvenip, kendimi ezdireceğim,ne de yeni balonlar şişireceğim. Ben senin için sadece komşu ama düşman kalacağım. Komşu ama düşman. Aşık ama kinli.
Konu: Aşık ama Kinli.. 
C.tesi Ekim 17, 2009 3:43 pm
