Sana çok uzak ama bir o kadar da yakın, meçhul bir yerde, seni ve senli anlarımı hatırlattı dinlediğim bir şarkı… ”sonsuz uçurumlardaki çiçeklere dokunamazsın” diyordu bir yerinde…işte tam olarak öyle oldun benim için. Ben seni çok seviyordum! Dokunmaya Kıyamasam da! Sen Bilmiyordun…
Geçirdiğimiz kısacık ayların, eskimeyen, silinmeyen, kaybolmayan düşüncelerisin şimdi. İnsan her an hatırlar mı aynı yüzü, aynı saçları, aynı gözleri ve aynı gülüşü?! Ben seni seviyordum! Senin Haberin Yoktu…
Seni izliyordum uzaktan; ama her zaman. O burnunu sağa-sola oynatıp burun çekişlerin, içten sessiz masum gülüşün, sıcacık derinden bakan bal rengi gözlerin ne güzeldi…Ben seni seviyordum! Gösteriyordum! Ama Sen Görmüyordun...
İçime yüreğime sığmıyordu o anlarda aklımdan geçenler; odanın duvarlarına, camlarına çarpıp aynı şekilde, hatta artarak, geri dönüyordu kalbime. Haykırmak istiyordum o an. Seni Sevdiğimi! Sen Hissetmiyordun…
Sesini duyduğum an her şeyi ama her şeyi bırakıyordum bir kenara; sesin her şeyi ama her şeyi erteleyişim oluyordu. Kalp ağrısı oluyordu. El ele yürüdüğümüz sokak isimleri oluyordu ellerini tutup gözlerine yazdıklarım, yokuşlar çıkıp köprüler geçiyorduk, sıkıca olmuyordu ama yine de sarılıyorduk sonra: Cesurduk. Ben Seni Seviyordum Sen Giderken! Söylüyordum, Ama Sen Duymuyordun…
Mutluluklarım oluyordun ara sıra; duymadıklarımda, gidemediklerimde, fark edemediklerimde, sahip olamadıklarımda, olsam bile elimde tutamadıklarımda, yapamadıklarımda. Ben Seni seviyordum! Sen bilmiyordun…
Sevenler için sonsuz, sevilenler için kısacık, üzülenler için çok uzun, korkanlar için hızlı, bekleyenler için geçmek bilmeyen zaman oluyordun. Ben Seni seviyordum! Sen bilmiyordun…
Ve nihayet ayrılık oluyordun; göremediklerimde, ümitsizliğimde, kalbimde yaşattıklarımda, yaşayamadıklarımda, anılarımda, çaresizliğimde, akan gözyaşlarımda… Ben seni seviyordum! Sen ağlıyordun…
Şimdi söyleyebilir misin bana? Ayrı yönlere akan çılgın, engel tanımaz nehirler gibi, dalında tutunamayıp uçuşan yapraklar gibi, ümitsiz, çaresiz, sensiz ve sessiz bırakıp, kalbinden silecek misin beni?! Kalan bir zerrecik ümidimi de yerlere serip gidecek misin?
Bilmesen de, görmesen de, hissetmesen de, duymasan da, ağlasan da, EVET desen de;
BEN SENİ SEVİYORDUM!
Konu: Ben Seni Seviyordum 
C.tesi Ekim 17, 2009 3:45 pm
